Płock i Felicjanów - dwa Kościoły mariawitów

publikacja 28.01.2003 14:29

Płock i Felicjanów - dwa Kościoły mariawitów

Katedra Starokatolickiego Kościoła Mariawitów w Płocku

Mariawityzm, mimo że jest lokalnym wyznaniem, dzieli się na dwa Kościoły: Starokatolicki Kościół Mariawitów z siedzibą w Płocku i Kościół Katolicki Mariawitów z siedzibą w Felicjanowie koło Płocka. Jak doszło do podziału i czym różnią się oba Kościoły?

W stronę starokatolicyzmu

Od roku 1893 do 1906 mariawityzm rozwijał się w łonie Kościoła katolickiego. Potępienie ruchu przez papieża i obłożenie ekskomuniką jego przywódców - Felicji Kozłowskiej oraz Jana Kowalskiego 6 grudnia 1906 r. spowodowało wyodrębnienie się nowego Kościoła. Mariawitów przygarnęli wówczas starokatolicy, ugrupowanie religijne powstałe w 1870 w Niemczech jako wyraz sprzeciwu wobec uznania przez sobór watykański I (1869-1870) dogmatu o nieomylności papieża w sprawach wiary i moralności. Starokatolicy początkowo skupiali jedynie profesorów teologii, w 1871 r. zorganizowali się w odrębną instytucję kościelną, odrzucającą dogmaty maryjne, celibat, posty, spowiedź indywidualną i język łaciński w liturgii. Starokatolicy uznają zwierzchnictwo synodu złożonego z przedstawicieli gmin (w większości świeckich), rady synodalnej oraz posiadającego władzę wykonawczą biskupa. Mszę św. traktują jedynie jako "pamiątkę" ofiary Chrystusa, inna jest też niż w Kościele katolickim struktura i liczba sakramentów.
Płock i Felicjanów - dwa Kościoły mariawitów

Pierwsi biskupi mariawiccy, od lewej: bp Roman M. Jakub Próchniewski, bp Jan M. Michał Kowalski, bp Leon M. Andrzej Gołębiowski



Już w 1909 roku ks. Jan Kowalski otrzymał w starokatolickiej katedrze w Utrechcie sakrę biskupią z rąk arcybiskupa Gerarda Gula, a w 1910 r. takież sakry biskupie otrzymali w Łowiczu ks. Roman Próchniewski i ks. Leon Gołębiowski. Od 1915 r. polscy mariawici należą do Unii Utrechckiej Kościołów Starokatolickich.

W latach 1911-1914 mariawici wybudowali w Płocku kościół i klasztor. W 1921 - roku śmierci założycielki, Felicji Kozłowskiej zwanej "Mateczką", posiadali 67 parafii, 38 filii parafialnych, 44 murowane i 33 drewniane kościoły, 14 kaplic, 72 domy parafialne. Prowadzili 25 szkół, 45 przedszkoli, 14 czytelni, 28 sal zajęć dla dziwcząt, 32 zakłady rękodzielnicze, 13 domów dla starców, 4 ambulatoria, 10 kuchni dla ubogich, 7 piekarń, 3 towarzystwa pożyczkowo-oszczędnościowe, 2 straże pożarne, 22 parafialne gospodarstwa rolne i 43 związki wspomagania ubogich. Świadczy to zarówno o charakterze ruchu jak i o jego samowystarczalności ekonomicznej.

Schizma felicjanowska

Dopóki żyła Felicja Kozłowska, wewnątrz mariawityzmu nie dochodziło do żadnych sporów. Jednak po jej śmierci w roku 1921, Jan Kowalski, najbliższy współpracownik "Mateczki" i pierwszy arcybiskup Kościoła, postanowił zradykalizować i rozwinąć tendencje różniące mariawitów od Kościoła katolickiego. W roku 1924 zniósł celibat księży, a w roku 1928 wprowadził kapłaństwo kobiet. Zniósł także spowiedź, posty, zwyczaj święcenia wody i innych przedmiotów. Reformy te nie zostały zaakceptowane przez wszystkich mariawitów. Po kilku latach dyskusji, w roku 1935 doszło do rozłamu. Abp Kowalski ze swoimi zwolennikami, którzy stanowili mniejszość, musiał wyjechać do Felicjanowa, założonej w 1909 r. posiadłości mariawitów pod Płockiem. Tam utworzył Kościół Katolicki Mariawitów.

Starokatolicki Kościół Mariawitów

Obecnie Starokatolicki Kościół Mariawitów liczy ok. 26 tysięcy wiernych. Dzieli się na trzy diecezje: warszawsko-płocką (Płock), śląsko-łódzką (Łódź) i podlasko-lubelską (Wiśniew koło Mińska Mazowieckiego). Kościół liczy 39 parafii, w tym jedną w... Paryżu. Ponad połowa wiernych mieszka w Płocku i okolicach. Sporo wiernych jest także w okolicach Łodzi i w Zagłębiu Dąbrowskim. Naczelną władzą Kościoła jest Synod złożony z delegatów świeckich i duchownych, a w okresie między obradami Synodu Kapituła Generalna w skład której wchodzą wszyscy duchowni. Biskupem naczelnym jest ks. bp Zdzisław M. Włodzimierz Jaworski. Przedstawiciele Starokatolickiego Kościoła Mariawitów wchodzą w skład Polskiej Rady Ekumenicznej. W 1969 r. Kościół przyjęto do Światowej Rady Kościołów.
Po rozłamie w 1935 roku przywrócono spowiedź (którą jednak niekoniecznie trzeba odbywać przed kapłanem), a także święcenie wody i innych przedmiotów. Kapłaństwo kobiet uznaje się tylko jako teoretyczną możliwość.

Płock i Felicjanów - dwa Kościoły mariawitów

Mateczka Kozłowska

Kościół Katolicki Mariawitów
Kościół Katolicki Mariawitów ma tylko ok. 3 tysiące wiernych. Większość duchownych to kobiety. Specyfiką felicjanowskiego mariawityzmu jest także niezwykle silny kult "Mateczki" Kozłowskiej, uważanej za "małżonkę i oblubienicę Barankową" czyli duchową żonę Chrystusa. Mariawici z Felicjanowa uważają ją za niewiastę z Apokalipsy "obleczoną w słońce" i "przybraną w pas arcykapłański" zwiastującą przyszłe powszechne kapłaństwo kobiet.
Na czele Kościoła stoi Rada Przełożonych, której przewodniczącym jest abp Józef Maria Rafael Wojciechowski.



styczeń 2003
 
Pierwsza strona Poprzednia strona Następna strona Ostatnia strona
oceń artykuł Pobieranie..