Struktura oraz życie współczesne Kościoła Ewangelicko–Augsburskiego (Luterańskiego) w Rzeczypospolitej Polskiej
„Jeden święty, powszechny i apostolski Kościół”, jak wyznajemy wspólnie w nicejsko-konstantynopolitańskim wyznaniu wiary z lat 325, 381 i 589, znajduje się w partykularnych chrześcijańskich Kościołach zarówno Wschodu jak i Zachodu. Do nich należy Kościół Ewangelicko-Augsburski (=Luterański) w Rzeczypospolitej Polskiej.
Według Ksiąg Wyznaniowych (1580) luteranizmu, „...Kościół jest zgromadzeniem świętych, w którym się wiernie naucza Ewangelii i należycie udziela sakramentów. Do prawdziwej tedy jedności Kościoła wystarczy zgodność w nauce Ewangelii i udzielaniu sakramentów. Nie jest konieczne, aby wszędzie były jednakowe tradycje ludzkie albo obrzędy czy ceremonie ustanowione przez ludzi” [1]. Kościół jest zarówno „zgromadzeniem świętych i prawdziwie wierzących” (congregatio sanctorum et vere credentium), jak też „społecznością świętych” (comunio sanctorum). Przez Słowo Boże i sakramenty święte udzielany jest Duch Święty. Słowo i sakramenty są bowiem „kanałami łaski Bożej”.